Ik heb gemerkt dat het vermogen al enige dagen nogal fluctueert en heb gemeten met mijn momentsleutel dat de steekas met > 30 Nm losgetrokken moet worden terwijl ik hem met 25 Nm vastgezet heb.
Hierop heb ik in het servicemenu de spanning van de TMM sensor afgelezen, gaf 8.35-8.45 mV aan en dit was eigenlijk een beetje aan het "lopen" hierna de spanning gemeten met mijn multi meter, hier blijft de spanning vrij constant des te minder voorspanning op de steekas des te hoger is de spanning ik heb hem vervolgens op 9.875 mV "aangetrokken" (dus niet naar het koppel gekeken) resultaat is dat de fiets nu al meer dan een week zonder "plakken na aanzetten" voluit optrekt en ongemerkt naar de 48 km loopt vanmiddag voor de wind zelfs regelmatig de 49 aantikte alvorens rustig in te houden.
Zo rij ik nu een week en er is geen dag meer dat het koppel en vermogen fluctueert.
Ik weet dat dit niet volgens voorschrift is maar wel een leuke constatering die ik met jullie wil delen.
Experiment met aantrekkoppel van de achteras.
Je aandraaimoment en breek moment zijn zelden gelijk en afh van vele factoren. Als je je goed voelt bij de door jou vastgestelde sensor waarde hou ik je niet tegen. Mogelijk is ook een offset in te stellen/kalibratie uit te voeren bij het "juiste" aandraaimoment van je achteras.WFVst5 schreef: ↑22 jul 2019, 23:34 Ik heb gemerkt dat het vermogen al enige dagen nogal fluctueert en heb gemeten met mijn momentsleutel dat de steekas met > 30 Nm losgetrokken moet worden terwijl ik hem met 25 Nm vastgezet heb.
Hierop heb ik in het servicemenu de spanning van de TMM sensor afgelezen, gaf 8.35-8.45 mV aan en dit was eigenlijk een beetje aan het "lopen" hierna de spanning gemeten met mijn multi meter, hier blijft de spanning vrij constant des te minder voorspanning op de steekas des te hoger is de spanning ik heb hem vervolgens op 9.875 mV "aangetrokken" (dus niet naar het koppel gekeken) resultaat is dat de fiets nu al meer dan een week zonder "plakken na aanzetten" voluit optrekt en ongemerkt naar de 48 km loopt vanmiddag voor de wind zelfs regelmatig de 49 aantikte alvorens rustig in te houden.
Zo rij ik nu een week en er is geen dag meer dat het koppel en vermogen fluctueert.
Ik weet dat dit niet volgens voorschrift is maar wel een leuke constatering die ik met jullie wil delen.
- mboelis
- Veteraan
- Berichten: 1031
- Lid geworden op: 21 feb 2019, 14:43
- Locatie: Westfriesland
- Merk SP: Stromer ST3 2019
- Km-stand: 40k
Waar en hoe je de meting uitvoert wil ik graag weten want ik vind je bevindingen interessant.
Stromer schrijft volgens mij geen smeermiddel voor. Mijn FM heeft de steekassen wel gesmeerd. Het aanhaalmoment is een richtlijn om het voor iedereen simpel te houden. Een voorgeschreven hoekverdraaiing na een klein aanhaalmoment zou beter zijn. De klemkracht wordt bij hetzelde aanhaalmoment groter als je gaat smeren met MOS2 vet tussen de schroefdraad en kop en frame. Met smeren kan je de boutkop verder draaien dan droog. Mogelijk zelfs te vast! Er zijn voorbeelden in de automotive wereld waar smeren juist wordt voorgeschreven of wordt afgeraden zoals bij wielmoeren/bouten, cilinderkoppen, bougies, etc.
Daarnaast speelt de ruwheid van de oppervlakken een rol en de oppervlaktebehandeling (blank, gezwart, verzinkt, vernikkeld, etc).
De gedacht om het aanhaalmoment te laten bepalen door de spanning op de sensor is daarom zo gek nog niet. Voor een leek en twee linker handen is dat niet te doen, de FM zal de Stromervoorschriften volgen, maar de handige Harries komen een heel eind
Als je merktekens aanbrengt kan je met enig experimenteren er zelf achter komen bij welk aanhaalmoment de beste spanning wordt bereikt.
Stromer schrijft volgens mij geen smeermiddel voor. Mijn FM heeft de steekassen wel gesmeerd. Het aanhaalmoment is een richtlijn om het voor iedereen simpel te houden. Een voorgeschreven hoekverdraaiing na een klein aanhaalmoment zou beter zijn. De klemkracht wordt bij hetzelde aanhaalmoment groter als je gaat smeren met MOS2 vet tussen de schroefdraad en kop en frame. Met smeren kan je de boutkop verder draaien dan droog. Mogelijk zelfs te vast! Er zijn voorbeelden in de automotive wereld waar smeren juist wordt voorgeschreven of wordt afgeraden zoals bij wielmoeren/bouten, cilinderkoppen, bougies, etc.
Daarnaast speelt de ruwheid van de oppervlakken een rol en de oppervlaktebehandeling (blank, gezwart, verzinkt, vernikkeld, etc).
De gedacht om het aanhaalmoment te laten bepalen door de spanning op de sensor is daarom zo gek nog niet. Voor een leek en twee linker handen is dat niet te doen, de FM zal de Stromervoorschriften volgen, maar de handige Harries komen een heel eind
Als je merktekens aanbrengt kan je met enig experimenteren er zelf achter komen bij welk aanhaalmoment de beste spanning wordt bereikt.
/Marco
ST3 2019 Sport L Cool White 983Wh, woon-werk 30km vv
ST3 2019 Sport L Cool White 983Wh, woon-werk 30km vv
Offset helpt soms, calibratie ook na offset moet je sowieso altijd kalibreren. Ik gebruik altijd wat vet op draad en assen delen die echt vastrotgevoelig zijn gaan in het Alu-vet. Ik heb de as nu met wat lichte spokefreeze vastgezet tegen het loslopen. Dit borgt niet zoals Loctite maar geeft wat weerstand.
Downwind is allways faster&easyer....but beware of the gybe
Ik werk al mijn hele leven met graden hoekverdraaiing als dit voorgeschreven wordt.(motorren, draaikransbouten, differentieelbouten etc. etc.mboelis schreef: ↑23 jul 2019, 09:20 Waar en hoe je de meting uitvoert wil ik graag weten want ik vind je bevindingen interessant.
Stromer schrijft volgens mij geen smeermiddel voor. Mijn FM heeft de steekassen wel gesmeerd. Het aanhaalmoment is een richtlijn om het voor iedereen simpel te houden. Een voorgeschreven hoekverdraaiing na een klein aanhaalmoment zou beter zijn. De klemkracht wordt bij hetzelde aanhaalmoment groter als je gaat smeren met MOS2 vet tussen de schroefdraad en kop en frame. Met smeren kan je de boutkop verder draaien dan droog. Mogelijk zelfs te vast! Er zijn voorbeelden in de automotive wereld waar smeren juist wordt voorgeschreven of wordt afgeraden zoals bij wielmoeren/bouten, cilinderkoppen, bougies, etc.
Daarnaast speelt de ruwheid van de oppervlakken een rol en de oppervlaktebehandeling (blank, gezwart, verzinkt, vernikkeld, etc).
De gedacht om het aanhaalmoment te laten bepalen door de spanning op de sensor is daarom zo gek nog niet. Voor een leek en twee linker handen is dat niet te doen, de FM zal de Stromervoorschriften volgen, maar de handige Harries komen een heel eind
Als je merktekens aanbrengt kan je met enig experimenteren er zelf achter komen bij welk aanhaalmoment de beste spanning wordt bereikt.
Downwind is allways faster&easyer....but beware of the gybe